អគារ និងវប្បធម៌សំខាន់ៗ
ទីក្រុងត្រូវតែស្រឡាញ់គុណភាពនៃអគារ និងបរិស្ថានរបស់វា។ តាមប្រវត្តិសាស្ត្រ មនុស្សតែងតែប្រើប្រាស់ទីក្រុងទាំងមូល ឬសូម្បីតែប្រទេសទាំងមូលដើម្បីសាងសង់អគារសំខាន់ៗ ហើយអគារសម្គាល់បានក្លាយទៅជានិមិត្តរូបនៃរដ្ឋាភិបាល សហគ្រាស និងស្ថាប័ននានា។ ទីក្រុង Hamburg ប្រទេសអាល្លឺម៉ង់ គឺជាមជ្ឈមណ្ឌលដឹកជញ្ជូនដ៏ធំបំផុតរបស់ពិភពលោក និងជាទីក្រុងដែលមានជាងគេនៅអឺរ៉ុប។ ក្នុងឆ្នាំ 2007 ទីក្រុង Hamburg នឹងប្រែក្លាយឃ្លាំងស្តុកទំនិញដ៏ធំមួយនៅលើទន្លេ Elbe ទៅជាសាលប្រគុំតន្ត្រី។ ការចំណាយត្រូវបានកើនឡើងជាបន្តបន្ទាប់ពីថវិការបស់សាលាក្រុងចំនួន 77 លានផោនដល់ 575 លានផោន។ វាត្រូវបានគេរំពឹងថាការចំណាយចុងក្រោយរបស់វានឹងខ្ពស់រហូតដល់ 800 លានផោន ប៉ុន្តែបន្ទាប់ពីវាត្រូវបានបញ្ចប់ វានឹងក្លាយជាមជ្ឈមណ្ឌលវប្បធម៌ដ៏សំខាន់មួយនៅអឺរ៉ុប។
រូបភាព៖ The Elbe Concert Hall ក្នុងទីក្រុង Hamburg ប្រទេសអាល្លឺម៉ង់
អគារសម្គាល់ដ៏អស្ចារ្យ អគារប្រកបដោយភាពច្នៃប្រឌិត និងទាន់សម័យ ជម្រុញ និងមានឥទ្ធិពលលើបទពិសោធន៍អវកាសក្នុងទីក្រុង និងអាចបង្កើតឯកសារយោងតម្លៃដ៏ជោគជ័យសម្រាប់ទីក្រុង។ ជាឧទាហរណ៍ ទីក្រុង Bilbao ដែលជាទីក្រុងដែលសារមន្ទីរ Guggenheim ស្ថិតនៅប្រទេសអេស្ប៉ាញ ដើមឡើយជាមូលដ្ឋានឧស្សាហកម្មលោហធាតុ។ ទីក្រុងនេះបានអភិវឌ្ឍនៅក្នុងទសវត្សរ៍ឆ្នាំ 1950 ហើយបានធ្លាក់ចុះដោយសារតែវិបត្តិផលិតកម្មក្រោយឆ្នាំ 1975។ ពីឆ្នាំ 1993 ដល់ឆ្នាំ 1997 រដ្ឋាភិបាលបានខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីបង្កើតសារមន្ទីរ Guggenheim ដែលទីបំផុតបានអនុញ្ញាតឱ្យទីក្រុងបុរាណនេះដែលគ្មាននរណាធ្លាប់ស្នាក់នៅមួយយប់ ដោយទាក់ទាញច្រើនជាងមួយ។ ភ្ញៀវទេសចររាប់លាននាក់ជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ សារមន្ទីរបាននាំមកនូវភាពរស់រវើកដល់ទីក្រុងទាំងមូល ហើយក៏បានក្លាយទៅជាកន្លែងសម្គាល់វប្បធម៌ដ៏សំខាន់របស់ទីក្រុងផងដែរ។
រូបភាព៖ សារមន្ទីរ Guggenheim ប្រទេសអេស្ប៉ាញ។
អគារសម្គាល់មិនមែនជាក្រុមស្ទូចទេ ប៉ុន្តែជាអគារដែលរួមបញ្ចូលជាមួយបរិស្ថាន។ វាជាអគារដ៏សំខាន់មួយដែលមានមុខងារទីក្រុងយ៉ាងទូលំទូលាយ និងមានតួនាទីសំខាន់ក្នុងការអភិវឌ្ឍទីក្រុង។ ជាឧទាហរណ៍ នៅទីក្រុងអូស្លូ រដ្ឋធានីនៃប្រទេសន័រវេស ផ្ទះល្ខោនអូប៉េរ៉ាមួយត្រូវបានសាងសង់នៅលើការឈូសឆាយក្នុងកំពង់ផែពីឆ្នាំ 2004 ដល់ឆ្នាំ 2008 ។ ស្ថាបត្យករ Robert Greenwood គឺជាជនជាតិន័រវេស ហើយស្គាល់វប្បធម៌របស់ប្រទេសគាត់ល្អបំផុត។ ប្រទេសនេះមានព្រិលធ្លាក់ស្ទើរតែពេញមួយឆ្នាំ។ គាត់បានប្រើថ្មពណ៌សជាស្រទាប់ផ្ទៃ គ្របពីលើដំបូលដូចកំរាលព្រំ ដើម្បីឱ្យផ្ទះល្ខោនអូប៉េរ៉ាទាំងមូលងើបឡើងពីសមុទ្រដូចជាវេទិកាពណ៌ស លាយឡំជាមួយធម្មជាតិយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ។
រូបភាព៖ Oslo Opera House។
ក៏មានសារមន្ទីរ Lanyang នៅ Yilan County តៃវ៉ាន់ផងដែរ។ វាឈរនៅមាត់ទឹក ហើយដុះដូចថ្ម។ អ្នកគ្រាន់តែអាចពេញចិត្ត និងទទួលយកបទពិសោធន៍នៃស្ថាបត្យកម្ម និងវប្បធម៌ស្ថាបត្យកម្មប្រភេទនេះនៅទីនេះ។ ការសម្របសម្រួលរវាងស្ថាបត្យកម្ម និងបរិស្ថានក៏ជានិមិត្តសញ្ញានៃវប្បធម៌ក្នុងស្រុកផងដែរ។
រូបភាព៖ សារមន្ទីរ Lanyang តៃវ៉ាន់។
ក៏មាន Tokyo Midtown ប្រទេសជប៉ុន ដែលតំណាងឱ្យវប្បធម៌មួយផ្សេងទៀត។ នៅឆ្នាំ 2007 នៅពេលសាងសង់ Midtown ក្នុងទីក្រុងតូក្យូ ដែលដីមានតម្លៃថ្លៃណាស់ 40% នៃដីដែលបានគ្រោងទុកត្រូវបានប្រើប្រាស់ដើម្បីបង្កើតលំហបៃតងជិត 5 ហិកតា ដូចជា ឧទ្យាន Hinocho Park, Midtown Garden និង Lawn Plaza ។ ដើមឈើរាប់ពាន់ដើមត្រូវបានដាំជាកន្លែងបៃតង។ កន្លែងបើកចំហគួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍។ បើប្រៀបធៀបជាមួយប្រទេសរបស់យើងនៅតែប្រើប្រាស់ដីទាំងអស់ដើម្បីគណនាសមាមាត្រផ្ទៃជាន់ដើម្បីទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍អតិបរមា ប្រទេសជប៉ុនបានកែលម្អគុណភាពសំណង់។
ស្ថាបត្យករ និងជាអ្នករៀបចំផែនការជនជាតិអេស្ប៉ាញ លោក Juan Busquez បានមើលឃើញថា "ដោយសារតែការប្រកួតប្រជែងល្បឿនលឿនរវាងទីក្រុងផ្សេងៗគ្នាក្នុងកម្រិតតំបន់ និងសកលលោក ការសាងសង់អគារល្បីៗបានក្លាយជាអាទិភាពកំពូលសម្រាប់ទីក្រុងដ៏សំខាន់មួយ" ។
នៅក្នុងប្រទេសចិន អគារសំខាន់ៗគឺជាគោលដៅនៃទីក្រុងជាច្រើន និងអគារថ្មីៗជាច្រើន។ ទីក្រុងនានាប្រកួតប្រជែងគ្នា និងប្រកួតប្រជែងដើម្បីរៀបចំការដេញថ្លៃការរចនាអន្តរជាតិ ណែនាំស្ថាបត្យករបរទេស ខ្ចីកេរ្តិ៍ឈ្មោះ និងស្ថាបត្យកម្មបរទេស ដើម្បីបន្ថែមភាពអស្ចារ្យដល់ខ្លួនឯង ឬក្លូនផ្ទាល់ដើម្បីបង្កើតច្បាប់ចម្លងនៃអគារ ប្រែក្លាយការបង្កើតទៅជាការផលិត ការរចនា ក្លាយជាការលួចចម្លង, គោលបំណងគឺដើម្បីសាងសង់អគារសម្គាល់។ នៅពីក្រោយនេះក៏ជាប្រភេទនៃវប្បធម៌ដែលតំណាងឱ្យគំនិតវប្បធម៌ដែលអគារនីមួយៗស្វែងរករូបតំណាងនិងផ្តោតលើខ្លួនឯង។
ពេលវេលាផ្សាយ៖ ថ្ងៃទី ១៩ ខែតុលា ឆ្នាំ ២០២១