Definieer de geest van de stad
‘Stedelijke geest’ is in de eerste plaats een regionale beperkte aanduiding, die verwijst naar de collectieve identiteit en gemeenschappelijke persoonlijkheid die in een bepaalde ruimte wordt weerspiegeld en naar de weerklank van mensen die in een bepaalde ruimte leven en de omgeving. Dit is een soort waarden en culturele kenmerken. Behorend tot het bewustzijn van sociale vooruitgang. Elke stad heeft zijn eigen herkenbare connotatiewaarde die niet tot andere categorieën behoort, zodat wanneer mensen de naam van deze stad noemen, deze "lokaliteit", "toespeling" en "karakteristiek" kan oproepen. Het ‘indrukgeheugen’ komt naar buiten. De ‘stedelijke geest’ is met de tijd uitgebreid en er zijn historische overlappingen ontstaan.
Het doel van ‘remodelleren’ is het integreren en ontwikkelen, erven en definiëren van de historische elementen van de stad, de oude hoofdstukken van de beschaving, de verhalen van menselijke nederzettingen en gemeenschappelijke herinneringen die in het verleden zijn vernietigd, onvolledig en zelfs vergeten. het nieuwe tijdperk, om de toekomstige samenleving tegemoet te treden. Vraag. De modernisering van de stad is absoluut noodzakelijk. In de Machu Picchu-verklaring uit 1977 werd gesteld dat “het doel van het natuurbehoudsplan is om de harmonieuze relatie tussen de historische stad en het nieuwe stedelijke gebied als geheel te verzekeren”. Dit betekent dat elk gebouw niet langer een geïsoleerd bestaan is, maar gerelateerd moet zijn aan het hele gebied, en dat de positionering en het behoren tot het hele gebied in overeenstemming moeten zijn met de 'geest van de stad'.
'Update' moet 'organische update' zijn. Stedelijke planning definieert alleen de functies en ontwikkelingswaarde van verschillende wijken van de stad op macroniveau, en verduidelijkt de toekomstige ontwikkelingsrichting van de stad. Stedenbouwkundig ontwerp is van groot belang op planningsniveau. Dit zijn de gedetailleerde regels, de specifieke implementatie en implementatie. De betekenis van de vernieuwing komt tot uiting in het specifieke ontwerp van de stad. Elk detail conformeert zich aan de stedelijke textuur, zodat individuele stedelijke cellen en organisatiestructuren een organisch geheel vormen, dat tegelijkertijd met elkaar verbonden en weerkaatst is.
In dit stadium is er bij de ‘vernieuwing’ van Chinese steden duidelijk sprake van een misverstand. De grondtoon van ‘vernieuwing’ is het oude ontmantelen en het nieuwe opbouwen, en het oude ontmantelen en het oude reproduceren. De stad verliest de continuïteit van haar culturele erfgoed, en de oorspronkelijke geest van ruimte heeft het verleden en de toekomst van de stad verscheurd. De contactcontext van de naamupdate is echt blind.
De spanning en invloed van de stedelijke geest
Tegenwoordig is er, met de snelle ontwikkeling van de verstedelijking, een sterk vergelijkbaar stadsbeeld verschenen van ‘duizend steden en één kant’. De stad heeft het nodig dat haar innerlijke temperament wordt weerspiegeld in haar uiterlijke kenmerken. Het stedelijke temperament is de opeenstapeling van de geschiedenis van de stad in tijd en ruimte. In een notendop is het de gemeenschappelijke persoonlijkheid van de mensen die in de stad wonen, die door deze persoonlijkheid tot uitdrukking komt. Zoals stoer, sfeervol, zachtaardig, delicaat enzovoort. Het kan ook worden samengevat als het klimaat van de stad, de geografische locatie, oriëntatiepuntsymbolen, kenmerken van de culturele erfgoedcategorie en andere onderscheidende kenmerken die mensen op het eerste gezicht gefascineerd maken. Dit zijn de penetratie van innerlijke spirituele externalisatie in de stad (vertegenwoordigd door mensen, met het leven, de woonplaats, het dieet en het gedrag van mensen als verschijnselen).
Tegenwoordig is er, met de snelle ontwikkeling van de verstedelijking, een sterk vergelijkbaar stadsbeeld verschenen van ‘duizend steden en één kant’. De stad heeft het nodig dat haar innerlijke temperament wordt weerspiegeld in haar uiterlijke kenmerken. Het stedelijke temperament is de opeenstapeling van de geschiedenis van de stad in tijd en ruimte. In een notendop is het de gemeenschappelijke persoonlijkheid van de mensen die in de stad wonen, die door deze persoonlijkheid tot uitdrukking komt. Zoals stoer, sfeervol, zachtaardig, delicaat enzovoort. Het kan ook worden samengevat als het klimaat van de stad, de geografische locatie, oriëntatiepuntsymbolen, kenmerken van de culturele erfgoedcategorie en andere onderscheidende kenmerken die mensen op het eerste gezicht gefascineerd maken. Dit zijn de penetratie van innerlijke spirituele externalisatie in de stad (vertegenwoordigd door mensen, met het leven, de woonplaats, het dieet en het gedrag van mensen als verschijnselen).
De tijdsgeest die de hedendaagse samenleving voorstaat, is ook een soort stedelijke geest, die de nadruk legt op actualiteit en vooruitgang met de tijd. Maar als de stad niet beschikt over het erfgoed dat ze in het verleden heeft verzameld, hoe kan ze dan een 'geavanceerd' pad inslaan? Er zijn veel nieuwe stadsdelen gebouwd. De afstand en schaal van de stad zijn vele malen vergroot. De straten zijn ruim en hoog, en het landschap en de tuinen zijn gloednieuw. Mensen voelen zich echter vervreemd en voelen de opkomst van ‘schoonheid’ niet. Dit komt omdat de grote schaal ervoor zorgt dat mensen traditionele emoties en interesse missen. Er is geen schaduw van regionale cultuur op zo'n plek. De stad kan mensen niet inspireren, beïnvloeden en mensen het gevoel geven dat ze erbij horen. Dit is de reden waarom de geest van het volk niet kan reageren op het gebrek aan een sterke stedelijke geest.
De evolutie van de stedelijke cultuur en het uiterlijk van de architectuur
Gebouwen verschijnen in verschillende vormen in de stad en elk gebouw is een symbolisch symbool dat de levenswijze en levensstijl van mensen uitdrukt. Architectuur verandert de leefgewoonten en omstandigheden van mensen, en de omgevingsruimte met architectuur als hoofdlichaam accommodeert de verschillende gedragingen van mensen en beïnvloedt de psychologische aanpassing van mensen. De architecturale ruimte heeft een ander plaatstemperament vanwege de verschillende aard van de plaats. Het plaatstemperament komt overeen met het fysieke en psychologische temperament van mensen, waardoor een harmonieuze en leefbare leefomgeving kan ontstaan. Is de mate van integratie tussen de symbolische vorm van architectuur en de regionale cultuur meer tot uiting gekomen? Niet alle gebouwen zijn geschikt voor gedwongen implantatie van regionale cultuur. Dit schendt in de eerste plaats het principe dat “het ruimtelijke temperament overeenkomt met het menselijke temperament”, en in de tweede plaats verandert het ook de regionale cultuur. Cultuurvulgarisering en formalisering.
Als hoofdlichaam is architectuur in de stad de grootste visuele observatie en bron van eerste indruk. De niet-differentiatie en assimilatie van de architecturale bouwstijl vernietigt direct de individuele expressie van de stedelijke stijl. De vorm van stedelijke gebouwen moet een gevarieerde combinatie zijn, maar de rijkdom van stedelijke gevels mag niet rommelig, niet-ondergeschikt of zelfs uitgesloten zijn als middel, zodat rijkdom chaos wordt.
De gebouwen van de Bund in Shanghai waren geconcentreerd aan het einde van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw, en de meeste ervan werden als model tentoongesteld in een verzameling gemengde koloniale klassieke stijlen. Het Pudong New District, tegenover de Europese klassieke gebouwen aan de Bund, bestaat uit hoge en superhoge gebouwen die het levendige nieuwe gezicht van Shanghai laten zien. De gebouwen in de nabije rivier zijn relatief kort en de gebouwen in de verre rivier zijn relatief hoog, waardoor ze een verspringende achtergrondrelatie vormen. De gevels van de gebouwen zijn inconsistent met elkaar. De afgelopen jaren zijn ze prominenter en magnifieker geworden. Ze lijken de welvaart van de hedendaagse economie te laten zien. In feite heerst er binnenin een agressieve machtshouding. Hetzelfde geldt voor het nachtverlichtingsfenomeen van de stad. Het enorme scherm heeft abrupte kleuren en de horizontale, verticale en diagonale combinaties van lichtlijnen en vlakken hebben niets te maken met de architectonische vorm.
Stedelijk beeld en stedenbouwkundig ontwerp
Het beeld van de stad is gebaseerd op de groepsconsensus van verschillende waarnemers over de kenmerken van de ruimteomgeving, en verschillende mensen zullen verschillende aandachtspunten hebben. Het publieke samengestelde beeld, gevormd door het beeld van de meerderheid van de mensen, observeert feitelijk het karakter en de kenmerken van de stad, wat de associatieve psychologie van de waarnemer opwekt. De Amerikaanse wetenschapper Kevin Lynch gelooft in het 'Urban Image' dat de inhoud van het materiële vormonderzoek naar het stedelijke beeld kan worden samengevat in vijf elementen: wegen, grenzen, regio's, knooppunten en oriëntatiepunten. Mensen nemen het verschil en de charme van de stad waar door de toegang en ervaring van de vijf elementen, waardoor verwarring en vage identificatie tussen steden worden vermeden.
Vergroot de karakteridentificatie van de stad, sorteer de visuele context van de stad, zet de culturele heropleving van de stad voort, maak de stad ruimtelijker, en zorg voor gebruik, uitscheiding, markering, verkeer, groene ruimte, stadsmeubilair, stedelijk kunst, dag en nacht, etc. in de stedelijke ontwikkeling. Dergelijke vervelende details zijn een belangrijke taak van het stedenbouwkundig ontwerp. Waar het stadsontwerp zich op richt is de relatie tussen mens en omgeving en het creëren van stedelijke woonruimtes, zodat mensen de stad kunnen voelen en de ruimte van de stad kunnen accepteren.
De stedelijke geest en de regionale cultuur zijn gebaseerd op het gevoel van eigenwaarde, het zelfvertrouwen en de eigenliefde van de mensen, en leiden uiteindelijk tot grote vooruitgang in de sociale beschaving. Door het bestaansgevoel en de fundamentele levensomstandigheden van mensen te negeren, heeft zo'n stad niets met mensen te maken, laat staan met 'geest'.
Posttijd: 25 november 2021
