Drita Nënujoredhe llambat e varrosura janë pajisjet e ndriçimit që përdoren zakonisht në dizajnin arkitekturor. Dallimi midis tyre qëndron kryesisht në mjedisin e përdorimit dhe metodën e instalimit.
Drita nënujore zakonisht përdoret në projektet e peizazheve ujore, të tilla si pishina, shatërvane, pellgje, liqene, etj. Për shkak të mjedisit nënujor, llambat nënujore duhet të kenë një shkallë të lartë të performancës së papërshkueshme nga uji në mënyrë që të funksionojnë normalisht. Në të njëjtën kohë, ato gjithashtu duhet të kenë karakteristika të tilla si rezistenca ndaj presionit dhe rezistencës ndaj lagështirës për të përmbushur kërkesat e sigurisë në mjediset nënujore. Llambat nënujore gjithashtu duhet të përdorin nyje ose lidhëse speciale të papërshkueshme nga uji për të lidhur kordonin e energjisë për të siguruar që kordoni i energjisë të mos ndikohet nga mjedisi i lagësht dhe të garantojë sigurinë.
Në të kundërt, drita në tokë zakonisht përdoret përndriçimi i tokës, si ndërtesa, kopshte, parqe, sheshe etj., të cilat mund ta bëjnë mjedisin më të bukur dhe të ndritshëm. Për shkak se është vendosur nën tokë, llambat e groposura kanë siguri më të lartë dhe nuk janë të lehta për t'u shkatërruar ose dëmtuar nga qeniet njerëzore. Llambat e groposura janë bërë zakonisht prej çeliku inox, aliazh alumini dhe materiale të tjera, të cilat kanë aftësi të mira rezistente ndaj pluhurit dhe ujit, dhe gjithashtu kanë performancë të caktuar rezistente ndaj goditjeve, të cilat mund të përballojnë një presion dhe ngarkesë të caktuar.
Prandaj, si prodhuesit kryesorë të ndriçimit në Kinë, megjithëse si llambat nënujore ashtu edhe ato në tokë janë pajisje ndriçimi, mjediset e përdorimit të tyre dhe metodat e instalimit janë shumë të ndryshme. Sipas nevojave specifike, është e nevojshme të merren parasysh faktorë të tillë si materiali, fuqia, aftësitë rezistente ndaj ujit dhe pluhurit të llambave për të zgjedhur llambat e përshtatshme për të garantuar sigurinë, bukurinë dhe racionalitetin ekonomik.
Koha e postimit: Gusht-02-2023